دوستدار علیرضا نادی

وبلاگی برای علیرضا نادی کاپیتان شایسته تیم ملی و والیبال ایران

دوستدار علیرضا نادی

وبلاگی برای علیرضا نادی کاپیتان شایسته تیم ملی و والیبال ایران

آینده والیبال ایران در جهان درخشان است

کاپیتان تیم ملی والیبال کشورمان گفت: آینده والیبال ایران در جهان درخشان است.

خبرگزاری فارس: آینده والیبال ایران در جهان درخشان است

علیرضا نادی در حاشیه تمرینات امروز تیم والیبال کاله مازندران برای رویارویی مقابل گسترش کشاورز تهران در هفته هشتم لیگ برتر والیبال در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی فارس در شهرستان آمل بیان داشت: شب گذشته نخستین تمرین خود را به همراه حمزه زرینی و فرهاد نظری افشار بعد بازگشت از مسابقات جام جهانی ژاپن در آمل انجام دادیم.


وی با اشاره به رقابت‌های جام جهانی 2011 ژاپن تصریح کرد: تیم ملی ایران بعد از سال‌ها تلاش و کوشش ملی‌پوشانش توانست در این دوره از رقابت‌ها لیاقت خود را به رخ جهانیان بکشاند.


نادیدر مورد سطح کمی و کیفی این دوره از مسابقات جهانی افزود: این رقابت‌ها از سطح کمی و کیفی بسیار بالایی برخوردار بود و میزبانی ژاپن فوق‌العاده بود.


دومین مدافع برتر دنیا در جام جهانی والیبال 2011 ژاپن گفت: قبل اعزام به ژاپن هیچ کدام از کارشناسان والیبال، بازیکنان ملی‌پوش و مردم کشورمان فکر نمی‌کردند که ما بتوانیم کشورهای قدرتمند و صاحب سبک والیبال دنیا نظیر لهستان یکی از قهرمانان لیگ جهانی، صربستان قهرمان اروپا و آرژانتین یکی از برترین تیم‌های آمریکای جنوبی را شکست دهیم و در مقابل ژاپن یکی از قهرمانان آسیا و مصر که همیشه ما را مغلوب می‌کرد عملکرد خیره‌ کننده‌ای داشته باشیم.


نادی اضافه کرد: از نظر من که چند سال کاپیتانی تیم ملی والیبال کشورمان را برعهده دارم، ایران یکی از برترین تیم‌ها از لحاظ انسجام، تاکتیک‌پذیری و تکنیک بود.


کاپیتان ملی‌پوش کاله مازندران که کاپیتانی تیم ملی والیبال را نیز برعهده دارد، در مورد مربیگری ولاسکو خاطرنشان کرد: خولیو ولاسکو یکی از مربیان طراز اول دنیا است که نقش بسیار بزرگی در نتایج ایران در جام جهانی داشت.


نادی ادامه داد: وقتی تیمی نتیجه می‌گیرد و عملکرد زیبایی از خود به نمایش می‌گذارد مطمئناً سرمربی باتجربه جهانی و کارآزموده پشت سر آن قرار دارد.


وی با اعلام اینکه این بستر این افتخار مهم از سال‌های قبل طرح‌ریزی شده، بیان داشت: مربیان گذشته تیم ملی در این افتخارآفرینی نقش داشتند و از چهار سال گذشته تیم ملی والیبال این هدف بزرگ را دنبال می‌کرد.


کاپیتان تیم والیبال کاله مازندران با اعلام اینکه ولاسکو یکی از برترین و بزرگ‌ترین مربیان حال حاضر دنیا است که جذب آن در دستور کار فدراسیون قرار داشت، اذعان داشت: با وجود این مربی و بازیکنان باتجربه و حرفه‌ای کشورمان آینده درخشانی پیش روی والیبال ایران اسلامی است.


نادی در بیان میزبانی ژاپن متذکر شد: میزبانی این کشور آسیایی بسیار مطلوب بود و واقعا لیاقت میزبانی در مسابقات سطح یک دنیا در رقابت‌های ورزشی آینده است.

نظرات 7 + ارسال نظر
یک دوست چهارشنبه 23 آذر 1390 ساعت 10:37

سلام خسته نباشید وقت بخیر
باید به آقای نادی افتخار کرد و قدر این بزرگوار رو دونست /آقای نادی مسلط به زبان خارجه هستند؟

سلام ممنون.وقت شما هم بخیر
بله تسلط 100درصد

سارا چهارشنبه 23 آذر 1390 ساعت 13:57

سلام
آپ کردین؟

سلام
بله دیگه
اگه دیر شد ببخشید کامپیوترم هنگ کرده بود

سارا چهارشنبه 23 آذر 1390 ساعت 15:11

خب آدرس لینکشو بدین دیگه...!

ببخشید که دیر شد.تو پرشین گیگ نشد اینجا آپ کردم

http://www.mediafire.com/?b332fac43aek05r

هانیه چهارشنبه 23 آذر 1390 ساعت 22:38

سلام.
فکر نمی کنم نادی زبان بلد باشه
چون توی یکی از مصاحبه هاش تو جام جهانی فارسی صحبت کرد و آقای مساجدی حرفاشو واسه خبرنگارا ترجمه می کرد.
حتی حرفای بقیه رو هم برای نادی به فارسی ترجمه می کرد

سلام
نه فکر نکنم اینجوری باشه آخه من خودم چند بار دیدم که انگلیسی صحبت میکنند حالا شاید اون موقع حال و حوصله نداشته.

فاطمه پنج‌شنبه 24 آذر 1390 ساعت 13:10

علیرضا نادی: اگر والیبالیست نبودم به سمت تجارت می رفتم
گفت و گویی دو منظوره با کاپیتان تیم ملی والیبال قهرمانی ما در حاشیه های فوتبال غرق شد!

نویسنده: حمید تراب پور

قهرمانی با ارزش والیبالیست های کشورمان در آسیا، بار دیگر نگاه ها را به سوی مردان دنیای توپ وتور معطوف کرد؛ هرچند این توجه هم به قول علیرضا نادی مقطعی خواهد بود و با یک اتفاق کوچک فوتبالی به بوته فراموشی سپرده خواهد شد؛ اما اینکه مقصر این فراموشکاری و قدرنشناسی ما خبرنگاران باشیم یا این فضای تب زده فوتبالی، مهم نیست؛ نکته با اهمیت این داستان، حافظه تاریخی مردم ورزش دوست است که این پیروزی های با ارزش را از یاد نمی برند و تا مدت ها خاطره شیرین شب قهرمانی والیبالیست های عزیزمان و ایستادن بر بام آسیا را فراموش نخواهند کرد. این البته از گناه بی توجهی اهالی مطبوعات و رسانه های فوتبال زده ما کم نخواهد کرد وقتی تلویزیون و رادیو در همه برنامه های ورزشی خود، بیش از 90درصد به فوتبال می پردازند و 10 درصد به همه رشته های دیگر! در یک بعد از ظهرپاییزی سرکی به خلوت «علیرضا نادی» کاپیتان نجیب و در عین حال توانمند تیم ملی والیبال کشیدیم تا با وی گفت و گویی دو سویه با محور ورزش و زندگی داشته باشیم. صفحه امروز ادای دین کوچکی است به همه والیبالیست های دوست داشتنی کشورمان که شادی را برای ملت هدیه آوردند. راستی آقای کاپیتان آدم جالبی است؛ شاید شما هم با خواندن این گفت وگو با ما هم نظر شوید، او یک مرد خانواده است و عجیب عاشق زندگی، همسر و کانون گرم و کوچک خانوادگی اش.

بعد از قهرمانی اخیر ظاهرا در سکوت غرق شده ای و از تو به عنوان کاپیتان تیم کمتر خواندیم و شنیدیم؛ این مسئله دلیل خاصی داشت؟
فکر می کنم این اولین مصاحبه من بعد از قهرمانی باشد اما این مسئله عمده ترین دلیلش این بود که من در تهران نبودم تا به رادیو و تلویزیون بروم و خودم از این مسئله ناراحت نیستم!
قهرمانی تیم ملی والیبال کشورمان در مسابقات آسیایی نقطه عطفی برای این رشته ورزشی بود؛ علیرضا نادی پس از ششمین حضور خود در این پیکارها انتظار این موفقیت را داشت؟
راستش را بخواهید بله! انتظارش را داشتم و برای این حرف خود دلیل دارم. ما در سال قبل در کشور فیلیپین دوم آسیا شدیم و آن مقام در دورترین نقطه آسیا و با توجه به شرایط میزبانی آنها حاصل شد و حتی در آنجا کره جنوبی را شکست دادیم لذا وقتی بحث میزبانی کشور خودمان مطرح بود خب طبیعی بود که انتظار این قهرمانی را داشته باشیم و ...شک نداشته باشید که در این بازی ها مردم برگ برنده ما بودند و با حضورشان در سالن به ویژه در بازی فینال کوهی از انگیزه برای بچه ها شدند و ...لطف خدا و دعای مردم انصافا بدرقه راه ما بود اگرچه ما تمرینات سخت و نفسگیری را نیز داشتیم و با مساعدت فدراسیون بازی های تدارکاتی زیادی را انجام دادیم. در واقع فدراسیون برای کسب این پیروزی هزینه کرد و در نهایت همه چیز دست به دست هم داد و قهرمان آسیا شدیم.

تفاوت عمده این دوره با دوره های قبلی چه بود؟
میزبانی ایران و حضور مردم در سالن؛ باور کنید اگر هر دوره در ایران برگزار شود تیم ما قهرمان خواهد شد.

از اتفاقات پس از این موفقیت، ناگفته ای هست که مطرح کنی؟
موضوعی هست که به بازی فینال برمی گردد، لحظه ای که وارد سالن شدم چون جایگاه خبرنگاران دقیقا روبه روی جایی هست که بازیکنان می ایستند همسر و فرزندم را در آن محل دیدم و همین موضوع ناخودآگاه رویم تاثیر گذاشت و کلی انگیزه پیدا کردم. بعد از قهرمانی هم در میان سیل تبریک ها، تبریک خانواده و همسرم طعم دیگری داشت چون او خیلی زحمت کشید و سختی ها را تحمل کرد و در واقع زندگی مان را با جریان این قهرمانی همسو کرد که جا دارد اینجا نیز بازهم از خانواده ام تشکر کنم.

کارلوس کی روش، سرمربی پرتغالی تیم ملی که تماشاگر ویژه فینال بود از فضای سالن شگفت زده شده بود و حتی با موبایلش از تماشاگران فیلمبرداری کرد...برای شما هم جالب بود؟
بله! من در رده های ملی و باشگاهی در ورزشگاههای مختلف دنیا بازی کرده ام که حتی خیلی بزرگ تر از سالن 12 هزار نفری خودمان بوده اند اما به جرات می گویم که در هیچ جای دنیا چنین جوی وجود ندارد و شاید فقط در برزیل چنین صحنه هایی دیده شود و ...به نظرم آقای کی روش هم از این فضا تعجب کرده بود و دوست داشت این لحظه ها را برای خود ثبت کند.

با وجود این موفقیت ها اما رشته شما در مقایسه با فوتبال همواره مهجور مانده است؛ این مسئله همیشه عامل اعتراض اهالی والیبال بوده و شاید...
تقصیر شما خبرنگارها است؛ وقتی والیبال قهرمان آسیا می شود بعد از چند روز همه سروصداها می خوابد اما داستان فوتبال همیشه مطرح است؛ به نظر خود شما دلیلش چیست؟ همین قهرمانی ما در حاشیه های فوتبال کشور غرق شد!
بله کاملاحق با شماست! از پاداش این قهرمانی بگو! احتمالاقول و قرارهایی بوده است و کلی وعده های رنگین...
ما برای پاداش بازی نمی کنیم و شخصا از بچگی آرزوی این را داشتم که روزی صاحب پیراهن تیم ملی شوم؛ پیراهنی که اسم خودم پشتش حک شده باشد. البته مسئولان قول هایی داده اند اما من فکر می کنم شان والیبال ایران بالاتر از این قول و قرارها است.

در مقایسه با دیگر رشته ها آیا والیبالیست ها پولدار هستند؟
الان شرایط بهتر شده است اما من می گویم بازیکنان تیم ملی خواسته های دیگری دارند.

چه خواسته هایی؟
اول اینکه بیمه شوند، بعدش خانه دار شوند و از همه مهم تر امنیت شغلی و حقوق ماهیانه داشته باشند.

خود تو شغل دوم داری؟
خیر،کار دیگری جز والیبال بلد نیستم.

واگر والیبالیست نبودی...
قطعا کارمند نمی شدم چون از کار دولتی خوشم نمی آید و دوست ندارم ساعت 7 صبح بلند شوم و سر کار بروم؛ احتمالابه سمت تجارت می رفتم و شاید هم بعد از دوران ورزشی به آن سمت و سو بروم.
دقیقا چند سال داری علیرضا؟

31 سال دورنمای زندگی ورزش خود را چگونه ترسیم کرده ای؟
به مربیگری علاقه دارم؛ بالاخره حیف است که این همه تجربه را خرج نکنم، اما دوست دارم والیبال ایران المپیکی شود و بعد از المپیک لندن رسما خداحافظی کنم. سالهاست که با توجه به ظلم فدراسیون جهانی در حق تیم های آسیایی از حضور در المپیک محروم می شویم اما امیدوارم امسال این طلسم شکسته شود.
علیرضا نادی بیرون از فضای توپ وتور چطور آدمی است؛ درون گرا یا برون گرا؟
نادی آدم شوخی است که با همه می جوشد؛رکاملابرون گرا هستم و شاد و اهل تفریح و البته خانواده دوست.
شاید برای مردم جالب باشد که بدانند این آدم برون گرا گریه هم می کند؛ یادت هست آخرین بار کی گریه کردی؟
15 سالم بود که با تیم جوانان ایران قهرمان آسیا شدیم و در همان مقطع پدرم را از دست دادم که آن روز آخرین باری بود که گریه کردم...
درمورد تو یک موضوع جالب این است که در تمام این سال ها حتی یک مورد حاشیه ای و یا جنجال رسانه ای با افراد دیگر نداشته ای...
دلیلش این است که در خانواده ای بزرگ شدم که احترام بزرگ تر ها حفظ می شد؛ این حرف من شعار نیست، باور کنید که وقتی در خانه ما سفره پهن می شد تا پدرم نمی آمد کسی غذا نمی خورد. همین حفظ حریم ها و حرمت ها اجازه جنجال های بچه گانه را به من نمی دهد. دوست دارم سرم به کار خودم باشد و در میدان ورزش، خودم را نشان بدهم و نه در لابه لای ستون های روزنامه ها.

کجا بیشتراحساس آرامش می کنی؟
در کنار خانواده، البته اگر فرصت شود اهل پارک و کوه و مسافرت هم هستم.
می دانیم که انسان معتقدی هستی و اغلب دوستانت به این موضوع اشاره کرده اند؛ اگر خودت دوست داری از اعتقاداتت صحبت کن! آخر برخی معتقدند ورزشکاران ما وقتی مشهور می شوند و به کشورهای دیگر رفت و آمد می کنند، کمی از اعتقادات خود دور می شوند...
ما بچه مسلمان هستیم و با اعتقاداتمان زندگی می کنیم؛ پدرم خدابیامرز هیاتی بود و اهل تکیه و قرآن و... ما هم در سایه او و در همان مکتب تربیت شدیم. ضمن اینکه خود من به این نتیجه رسیده ام که انسان با اعتقادات خود می تواند به اهداف زندگی اش برسد.

تاثیرگذارترین روز زندگی ات کدام بوده است؟
روزی که با همسرم ازدواج کردم.

و تاثیرگذارترین جمله ای که خوانده و یا شنیده ای؟
«یکی از رازهای موفقیت، زندگی کردن در حال است» سهراب سپهری هم یک شعر با این مضمون دارد که الان در خاطرم نیست.

سوالات من تمام شد؛ فقط در انتها بگو که چه آرزوی برآورده نشده ای داری؟
یک آرزو دارم و آن هم خوشبخت کردن همسرم است چون او در تمام سختی های کار مرا تنها نگذاشت.


روزنامه کیهان، شماره 20051 به تاریخ 26/7/90، صفحه 10 (نسل سوم)

فاطمه پنج‌شنبه 24 آذر 1390 ساعت 13:13

اون مصاحبه ای که میگفتم این بود
دوس داشتی بذار رو وب به نظر من خیلی قشنگه
خصوصن اون رعایت احترام و حرمتایی که گفته
واقعن من بی حاشیه تر از کاپیتان سراغ ندارم
ایشون خیلی بااخلاقن
امیدوارم سالهای سال بمونن و از حرف رفتن منصرف شن

دوست عزیز ازتون بینهایت ممنونم حتما تو وبلاگ با نام خودتون خواهم گذاشت
بازم یک دنیا ممنونم

به خور ونپورس شنبه 10 دی 1390 ساعت 17:06

سلام اقای نادی می خواستم بگم کهاگر شما و دوستان والیبالیستتان از تیم والیبال بروید حتما والیبال هم مثل فوتبال پر حاشیه وپر از جنگ ودعوا می شود پس خواهش می کنیم از شما ودوستانتان که تا آخر عمر والیبال ایران را ترک نکنید.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد