یادداشتی برای علیرضا نادی

سلام برکاپیتان خوب و مهربان و صبور تیم ملی والیبال ایران علیرضا نادی گل

کاپیتان نادی الان که داری این یادداشت رو میخونی راستش رو بخوای خیلی ناراحتم دلیلش رو خودت بهتر از من میدونی اونم اینه که شما لایق قهرمانی بودید.شما لیاقت اینو داشتید که الان به جای مدال نقره مدال طلای بازیها رو برگردنتو بندازید.

میدونم که خودتون هم کمتر از من ناراحت نیستید،ناراحتی و غم رو تو چهره تک تک تون دیدم و منم مثل شما خیلی خیلی غصه خوردم.

امروز که برای تقریح به بیرون شهر رفته بودیم به خاطر بازی شما و اینکه فینال رو از دست ندم نذاشتم که خانواده زیاد بیرون باشن و ساعت 2 مجبورشون کردم که برگردن،همش از این میترسیدم که مبادا شما اون نتیجه ای رو که همه ما منتظرش هستیم نیارین اونوقت همه با من دعوا خواهند کرد که تفریحمون رو خراب کردی تیمتم که باخت.... و متاسفانه همونی شد که نباید میشد.همونی که من ازش میترسیدم... یعنی مغلوب شدن تیم ملی اونم با نتیجه3 -1 مقابل ژاپن.ژاپنی که ما دو بار تونسته بودیم اونا رو با نتایج 3-2 و 3-1 ببریم و حالا ....حالااومده بود انتقام بگیره و چه بد شد که تونست.....

دیشب داشتم متنی رو برای پیروزی امروزتون تهیه میکردم که بهتون تبریک بگم و یه جشن کوچیک به همین مناسبت بگیرم ولی الان دارم از بدشانسی تیم مینویسم.از اینکه چرا نتونست؟ از اینکه چرا بازیکنانی که اینقدر عالی بازی کردن حالا باید به این راحتی به حریف امتیاز بدن؟ از اینکه چرا تیم بدون باخت ایران، یکهو باید به ما شوک وارد کنه؟ از اینکه چرا نباید مدال طلا برگردن شما عزیزان بدرخشه؟ از اینکه چرا باید اولین و آخرین باخت تیم من امروز و تویه فینال باشه؟؟؟؟و هزاران هزار سوال بی جواب دیگه ،که دیگه فکر کردن بهش فایده ای نداره....باید قبول کنم که تیم قهرمان من نایب قهرمان شد...باید قبول کنم که تیم بدون شکستم ،تیم پرامیدم امروز بازی رو واگذار کرد....

کاش توی گروهی واگذار میکردید ولی اینجا برنده بیرون میومدید.....

کاپیتان نادی خوبم میدونم که چه سخت کوشیهایی کردید و چه رنجی برای رسیدن به این جایگاه را تحمل کردید.از کم خوابیهایتان و تمرینات مداومتان تا دوریتان از خانواده..... میدونم برای همین هم حال شما را میفهمم.

علیرضا نادی عزیزم کاپیتان خوب و مهربان به همه بازیکنان و مربیان و خود شما این مدال رو تبریک میگم.درسته که خیلی دلم شکست ولی به همشون بگو شما شرمنده روی ما نیستید و نخواهید بود مدال نقره ی شما برای ما مثل مدال طلا با ارزشه و نایب قهرمانیتون مثل کسب مقام قهرمانی در ذهنمون موندگاره.

اگر تندی کردم یا حرف ناشایستی زدم منو ببخشید قصد توهین نداشتم فقط شاید انتظارم ازتیم ملی بالاتر از این بود که نشد....

در پایان کسب این عنوان و مدال نقره بازیهای آسیایی رو به شما کاپیتان با انگیزه علیرضای عزیزم ،بازیکنان و مربیان وکادر فنی همه و همه تبریک میگم.

منتظر کسب مقام قهرمانی شما عزیزان چشم انتظار خواهیم ماند.